Κυριακή 19 Μαρτίου 2017

Χαιρετισμός της πρεσβείας της Κούβας

του José Oriol Marrero Martínez


Καλησπέρα σας
 
Θέλω να χαιρετήσω από καρδιάς όλους όσους παραβρίσκονται σήμερα εδώ. Καταρχήν, μεταφέρω τις βαθιές μας ευχαριστίες για την αγάπη που εκφράζετε προς την Κουβανική Επανάσταση, τον Φιντέλ Κάστρο και τον κουβανικό λαό.
 
Εκφράζουμε επίσης, τον αδερφικό μας χαιρετισμό προς τον Πρέσβη της αδερφής δημοκρατίας της Βενεζουέλας και τους αντιπροσώπους αυτής της αδελφής χώρας που βρίσκονται εδώ σήμερα, αλλά και προς τους Λατινοαμερικάνους αδερφούς μας, καθώς και προς όλους τους Έλληνες φίλους και φίλες, που από ένα ευρύ και διαφορετικό φάσμα έχουν συγκεντρωθεί εδώ σήμερα.


Κατά δεύτερον, θέλω να εκφράσω τις βαθιές μας ευχαριστίες εκ μέρους όλου του λαού της Κούβας, καθώς και τις ευχαριστίες της οικογένειας του Comandante en Jefe Φιντελ Κάστρο Ρους προς όλους τους ανθρώπους, οι οποίοι σε ολόκληρο τον κόσμο έχουν εκφράσει την αλληλεγγύη τους, την αγάπη τους, τους χαιρετισμούς τους και την βαθιά υποστήριξή τους στις στιγμές μεγάλης θλίψης για τον  λαό της Κούβας.

 

Φαντάζει σαν ψέμα ότι ο Φιντέλ Κάστρο έχει πεθάνει. Αλλά είναι αλήθεια. Όμως είναι η μισή αλήθεια, γιατί γεννήθηκε και ξαναγεννήθηκε ακριβώς όπως είπε ο Πρόεδρος (της Βενεζουέλας) Νικολάς Μαδούρο. Επομένως, για όσους οφείλουμε να συνεχίσουμε, σε όλα τα μέρη του κόσμου, το έργο και τη σκέψη του, εγείρεται ένα ερώτημα: πώς να το κάνουμε, τι να κάνουμε? Και η απάντηση, τουλάχιστον κατά τη δική μου γνώμη, είναι ο ίδιος ο Φιντέλ. Ποια ήταν η στάση του Φιντέλ απέναντι στους ήρωες που απελευθέρωσαν την Κούβα; Όταν ο Φιντέλ Κάστρο νεαρός ακόμα, σχεδόν τόσο νέος όσο κανένας από οποιονδήποτε από τους εδώ παρόντες , επιτέθηκε στο στρατόπεδο της Μονκάδα, την 26η Ιουλίου του 1953,  εξέφρασε τη γενιά των νέων εκείνης της εποχής. Δε μπορούσε να αφήσει τον Μαρτί να πεθάνει, ακριβώς τη χρονιά που συμπληρώνονταν 100 χρόνια από τη γέννηση του. Έτσι ο φόρος τιμής του Φιντέλ Κάστρο στον Χοσέ Μαρτί που είχε ήδη πεθάνει ήταν ο αγώνας, ήταν να αναπαράγει τα ιδανικά του Μαρτί, ήταν να μη μείνει ανενεργός, ήταν να κινητοποιήσει έναν λαό. Και η πολιτική συνείδηση που έχει σήμερα ο κουβανικός λαός, τότε αποτελούσε μόνο ένα όνειρο. Υπήρχε μόνο φτώχεια, το 90% των αγροτικών περιοχών δεν είχαν (πόσιμο) νερό. Στις αγροτικές περιοχές επίσης το 80% των παιδιών πέθαινε από θεραπεύσιμες παρασιτικές ασθένειες. Ήμασταν μια χώρα χωρίς αξιοπρέπεια, η οικονομία μας ήταν σε ξένα χέρια, η εξουσία ασκείτο από το εξωτερικό, ήταν εθνική ντροπή  κι έψαχναν πώς να αγωνιστούν. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες λοιπόν αναδείχτηκε ο Φιντέλ Κάστρο, μέσα από τα προβλήματα, από τις αντιθέσεις. Για αυτό και ο  ίδιος ενσάρκωσε ένα νέο στάδιο του σοσιαλιστικού πολιτισμού στη Αμερική.
 
Ήταν τόσο μεγάλο το έργο του: να προετοιμάσει μια ολόκληρη χώρα για μια επανάσταση, να νικήσει, σχεδόν χωρίς όπλα, τον πιο ισχυρό στρατό της περιοχής. Έφτασε να μείνει με 5 άτομα και 7 τουφέκια. Βρήκε ένα πλοίο το οποίο χωρούσε 20 ανθρώπους και έβαλε μέσα 88. Κατάφερε το θαυμαστό έργο, δηλαδή αυτή η Επανάσταση να νικήσει, να επανακτηθεί η συνείδηση του Μαρτί, να μην αντιγράψει, να έχουμε το δικό μας δρόμο και να μάθουμε από τις καλύτερες επαναστατικές παραδόσεις του κόσμου. Ένα τεράστιο έργο.
 
Τι κατάφερε ο Φιντέλ; Το να το λες είναι εύκολο. Μετέτρεψε έναν αδαή λαό, στο λαό με τον μεγαλύτερο πληθυσμό γιατρών ανά κάτοικο σε όλο τον κόσμο, με μηχανικούς, αγρονόμους, στοματολόγους, καθηγητές, καλλιτέχνες. Το πρώτο και το πιο μεγάλο έργο του  Φιντέλ Κάστρο είναι ο ίδιος ο Κουβανικός Λαός, η μεγαλύτερη συνεισφορά του Φιντέλ ήταν η ταυτότητα του Κουβανικού Λαού. Ο διεθνισμός: χιλιάδες και χιλιάδες νέοι Αφρικανοί που δεν ήταν μετανάστες, έζησαν, μεγάλωσαν και σπούδασαν στην Κούβα ως γιατροί, μηχανικοί, δάσκαλοι, τεχνολόγοι, για να συνεισφέρουν στην ανάπτυξη των δικών τους χωρών. Αυτά είναι μόνο μια περίληψη όλων αυτών που κατάφερε η Κουβανική Επανάσταση. Θέλω μόνο να πω,  τελειώνοντας, ότι ο Φιντέλ δε βρίσκεται κοντά μας ως φυσική παρουσία. Όμως η δέσμευση του Κουβανικού λαού ανανεώνεται. Ο Σοσιαλισμός στην Κούβα υπήρξε, υπάρχει και θα υπάρχει, χωρίς καμία αμφιβολία. Η Κούβα έχει να επιλύσει οξεία προβλήματα. Όπως είπε ο Πρόεδρος Ραούλ Κάστρο η οικονομία είναι ένα θέμα, στο οποίο υπάρχουν πολλές εκκρεμότητες. Έχουν γίνει λάθη, ανθρώπινα λάθη, αλλά θα τα λύσουμε εμείς οι κουβανοί.
Η τελευταία μου λέξη είναι για τον Ούγκο Τσάβες. Είναι αδιανόητο η τελευταία περίοδος της ζωής του Φιντέλ, χωρίς την αγάπη για τον Τσάβες, χωρίς την ευγνωμοσύνη για το τεράστιο έργο του Ούγκο Τσάβες το οποίο εκδηλώνεται ξανά. Και ακριβώς όπως οι ίδιες οι καταστάσεις γέννησαν των Μαρτί, έτσι  γέννησαν και τον Φιντέλ, όπως ακριβώς γέννησαν και τον Τσάβες. Κανείς λοιπόν δεν έχει δικαίωμα να αμφισβητήσει ότι οι λαοί γεννούν τους ήρωες τους. Γι αυτό και υποκλινόμαστε μπροστά στον φόρο τιμής που αποδίδετε εσείς τώρα. Σας ευχαριστούμε πραγματικά και σας διαβεβαιώνουμε ότι σε αυτές τις χειρονομίες αγάπης προς την Κούβα θα έχετε πάντα την ευγνωμοσύνη και την υποστήριξη μας. Ευχαριστώ πολύ.


Χαιρετισμός  στην εκδήλωση 
 
Φιντέλ Κάστρο: Ιδεολογική και πολιτική παρακαταθήκη 
που έγινε στην Αθήνα στις 7 Μάρτη 2017.

Forum Martiano GR