Μετά τον αιφνίδιο θάνατο του Χάρι Βιγιέγας Ταμάγιο, του συντρόφου του Τσε πιο γνωστού ως Πόμπο, με πλούσια δράση μεταξύ άλλων στους διεθνιστικούς αντιϊμπεριαλιστικούς αγώνες στην Αφρική, ως ύστατο φόρο τιμής παραθέτουμε ένα βιογραφικό του συγγραφέα που περιλαμβάνεται στο βιβλίο "Κούβα και Αγκόλα, Ο Πόλεμος για την Ελευθερία" (Εκδόσεις Διεθνές Βήμα 2019), καθώς και ένα σύντομο μήνυμά του για την παρουσίαση του βιβλίου στην Αθήνα τον Απρίλη του 2019.
Ο Χάρι Βιγιέγας (Harry Villegas) γεννήθηκε το 1940 στο χωριό της Γιάρα, στους πρόποδες της Σιέρα Μαέστρα στα ανατολικά της Κούβας. Ως έφηβος εντάχθηκε στον αγώνα κατά της δικτατορίας του Φουλχένσιο Μπατίστα που υποστηριζόταν από την Ουάσινγκτον. Συμμετείχε σε δράσεις παρανομίας στην πόλη του Μανσανίγιο.
Το 1957 ο Βιγιέγας ενσωματώθηκε στον Επαναστατικό Στρατό, όπου έλαβε μέρος στην Φάλαγγα 4 υπό τις διαταγές του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα. Συμμετείχε σε πολυάριθμες μάχες και πολέμησε στη φάλαγγα που διοικούσε ο Γκεβάρα η οποία διέσχισε την Κούβα για να ανοίξει ένα νέο μέτωπο στην οροσειρά του Εσκαμπράι. Τον Δεκέμβρη του 1958 συμμετείχε στη μάχη της Σάντα Κλάρα, την τελευταία αποφασιστική μάχη στον επαναστατικό πόλεμο.
Μετά την πτώση της δικτατορίας του Μπατίστα την 1η Γενάρη του 1959, ο Βιγιέγας ήταν αρχηγός της φρουράς του Γκεβάρα. Τα έτη 1960-61 η επαναστατική κυβέρνηση υποστήριξε μαζικές εργατικές κινητοποιήσεις που απαλλοτρίωσαν τις βιομηχανίες στην Κούβα και τις μετέτρεψαν σε κρατική ιδιοκτησία. Εργαζόμενος στο πλάι του Γκεβάρα, ο οποίος ήταν υπουργός βιομηχανίας, ο Βιγιέγας ανέλαβε καθήκοντα ως διευθυντής εργοστασίου, βοηθώντας στην καθοδήγηση του εργαζόμενου λαού για να αναδιαρθρώσει την βιομηχανική παραγωγή και να την τοποθετήσει πάνω σε νέες βάσεις. Επέστρεψε στην ενεργό στρατιωτική υπηρεσία το επόμενο έτος.
Το 1965 ο Βιγιέγας προσφέρθηκε ως εθελοντής για μια διεθνιστική αποστολή στην Αφρική. Έλαβε μέρος στο Γενικό Επιτελείο μιας φάλαγγας περισσότερων από εκατό Κουβανών οι οποίοι, υπό τις διαταγές του Γκεβάρα, πολέμησαν στο πλευρό των αντιϊμπεριαλιστικών δυνάμεων στο Κονγκό. Κατά τη διάρκεια αυτής της εκστρατείας ο Βιγιέγας έλαβε το πολεμικό ψευδώνυμο (nom de guerre) που χρησιμοποιεί από τότε: Πόμπο.
Σε όλο τον κόσμο, είναι περισσότερο γνωστός ως ένας από τους Kουβανούς επαναστάτες που πολέμησαν δίπλα στον Τσε Γκεβάρα στη Βολιβία το 1966-67, όπου επίσης υπηρέτησε στο Γενικό Επιτελείο. Ο στόχος εκείνης της εκστρατείας ήταν να ξεκινήσει ένα επαναστατικό αγώνα για την εξουσία στις χώρες του Νότιου Κώνου της Λατινικής Αμερικής. Ο Γκεβάρα έπεσε στη μάχη τον Οκτώβρη του 1967, και ο Βιγιέγας τέθηκε επικεφαλής των Πέντε Κουβανών και Βολιβιανών ανταρτών που επέζησαν και διέφυγαν μέσα από τον κλοιό που είχε στήσει ο βολιβιανός στρατός και οι βορειοαμερικανικές μυστικές υπηρεσίες. Αυτός και οι άλλοι δύο Κουβανοί κατάφεραν να διασχίσουν τα σύνορα με τη Χιλή και να φτάσουν στην Αβάνα τον Μάρτη του 1968. Η αφήγηση αυτής της εκστρατείας, Πόμπο: Ένας άνδρας του αντάρτικου του Τσε, έχει εκδοθεί από τους εκδοτικούς οίκους Editora Política (ισπανικά), Pathfinder (αγγλικά) και Editions Graphein (γαλλικά).
Κατά τη διάρκεια του μεγαλύτερου μέρους της δεκαετίας του 70 ο Βιγιέγας ήταν επικεφαλής της Ταξιαρχίας Συνόρων στο Γκουαντάναμο. Αυτή η μονάδα των Επαναστατικών Ενόπλων Δυνάμεων (FAR) προστατεύει την Κούβα στα σύνορά της με τη ναυτική βάση των ΗΠΑ στον Κόλπο του Γκουαντάναμο, κουβανικό έδαφος κατεχόμενο από την Ουάσινγκτον ενάντια στη θέληση του κουβανικού λαού για περισσότερο από έναν αιώνα.
Το 1977-1979 ο Βιγιέγας συμμετείχε στην ηγεσία της εθελοντικής στρατιωτικής αποστολής της Κούβας στην Αγκόλα, για την υπεράσπιση αυτής της προσφάτως ανεξαρτητοποιημένης χώρας από το καθεστώς της Νότιας Αφρικής του απαρτχάιντ και των συμμάχων της στην Ουάσινγκτον καθώς και άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Ήταν επικεφαλής του Συντάγματος Μηχανοκίνητου Πεζικού στη βόρεια περιφέρεια της Αγκόλας. Πρόκειται για κουβανική μονάδα που συνεργαζόταν με τον αγκολέζικο στρατό. Επιστρέφοντας στην Κούβα το 1979, έγινε διοικητής του συντάγματος μηχανοκίνητου πεζικού της Μεραρχίας Τεθωρακισμένων των FAR.
Το 1981 ο Βιγιέγας τοποθετήθηκε σύνδεσμος ανάμεσα στην ανώτατη κουβανική διοίκηση στην Αγκόλα και το ειδικό επιτελείο διοίκησης των FAR στην Αβάνα, με επικεφαλής τον Φιντέλ Κάστρο. Μετά την αποφασιστική ήττα των νοτιοαφρικανικών δυνάμεων στη μάχη του Κουίτο Κουαναβάλε το 1988, παρέμεινε στην Αγκόλα. Ως αρχηγός επιχειρήσεων της κουβανικής αποστολής, βοήθησε στο σχεδιασμό της αποχώρησης των κουβανικών δυνάμεων.
Μετά την επιστροφή στην Κούβα το 1990, ο Βιγιέγας ηγήθηκε του Πολιτικού Τομέα της Δυτικής Στρατιάς της Κούβας και ήταν μέλος της Διεύθυνσης Επιχειρήσεων του Γενικού Επιτελείου των Επαναστατικών Ενόπλων Δυνάμεων. Ήταν μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Κούβας από το 1997 έως το 2011, αντιπρόσωπος της Εθνοσυνέλευσης της Λαϊκής Εξουσίας και εκτελεστικός αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Μαχητών της Κουβανικής Επανάστασης. Διετέλεσε στρατιωτικός σύμβουλος της γενικής εισαγγελίας της χώρας. Μετά την αποστράτευσή του από την ενεργό υπηρεσία, διατηρεί τον βαθμό του Στρατηγού Ταξιαρχίας.
Ο Βιγιέγας έχει παρασημοφορηθεί πάνω από πενήντα φορές, μεταξύ αυτών με τέσσερις διακρίσεις ανδρείας. Το 1995 του απονεμήθηκε ο τίτλος του Ήρωα της Δημοκρατίας της Κούβας, η υψηλότερη τιμή που απονέμει το Συμβούλιο του Κράτους της χώρας.
Μήνυμα του Χάρι Βιγιέγας Ταμάγιο για την παρουσίαση του βιβλίου "Κούβα και Αγκόλα" στα ελληνικά
Συναγωνιστές του Συλλόγου Αλληλεγγύης με την Κούβα,
Μας προκαλεί βαθιά ικανοποίηση το ενδιαφέρον σας να γνωρίσετε για την ανιδιοτελή συμμετοχή του λαού της Κούβας στους αγώνες για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας πιο δίκαιης, ανθρώπινης και συμμετοχικής στους λαούς της Αφρικής, και ιδιαίτερα στην Αγκόλα.
Το βιβλίο Κούβα και Αγκόλα: Ο πόλεμος για την ελευθερία, είναι μια μικρή αντανάκλαση της συνεργασίας αυτής. Στο όνομα του κουβανικού λαού σας ευχαριστούμε για την έκδοση του βιβλίου αυτού ως έκφραση αλληλεγγύης και αδελφοσύνης.
Για πάντα μέχρι τη νίκη
Χάρι Βιγιέγας Ταμάγιο, Πόμπο
Αβάνα, 22 Μάρτη 2019
61ο έτος της Επανάστασης
