Σελίδες

Δευτέρα 4 Μαΐου 2020

Η διεθνιστική Κούβα μοιράζεται το υστέρημά της


Συνέντευξη Αλέκου Χαλβατζή στον Γιάννη Ελαφρό, 
στην εφημερίδα ΠΡΙΝ





«Ο εμπορικός, οικονομικός και χρηματοπιστωτικός αποκλεισμός των ΗΠΑ εναντίον της Κούβας γίνεται κυριολεκτικά δολοφονικός σε συνθήκες πανδημίας», τονίζει στο Πριν ο Αλέκος Χαλβατζής, μέλος του Συντονιστικού του Πολιτιστικού Συλλόγου «Χοσέ Μαρτί» – Αλληλεγγύη με την Κούβα ( ΠΣΧΜ ), μιας ενωτικής και ανοιχτής συλλογικότητας, με 11 χρόνια παρέμβασης και δράσης. Ο Α. Χαλβατζής είναι εδώ και πολλά χρόνια μέλος και του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου, χωρίς όμως να τον εκπροσωπεί επίσημα. Ενώ είχε την τύχη να βρεθεί στην Κούβα τέσσερις φορές, με διάφορες ιδιότητες, από το 1997 έως και πιο πρόσφατα το καλοκαίρι του 2016 στην καθιερωμένη μπριγάδα γνωριμίας, αλληλεγγύης και εθελοντικής εργασίας του ICAP (Κουβανικό Ινστιτούτο για την Φιλιά των Λαών).

Όπως σημειώνει ο Α. Χαλβατζής, «τα τελευταία χρόνια, από τη μια η σκλήρυνση του αποκλεισμού και των άλλων επιθέσεων των ΗΠΑ κατά της Κούβας δημιούργησε νέες απαιτήσεις από το κίνημα αλληλεγγύης, από την άλλη η άκαμπτη αντίσταση και η αμείωτη ακτινοβολία της Κουβανικής Επανάστασης έδωσαν στον Σύλλογο «Χοσέ Μαρτί» την ευκαιρία να συναντηθεί και να συνεργαστεί με πολλές εκατοντάδες αν όχι χιλιάδες ανθρώπους και δεκάδες συλλογικότητες σε όλη την Ελλάδα.

Συνέντευξη στον Γιάννη Ελαφρό

Συνεχίζεται η συλλογή υπογραφών ενάντια στον αποκλεισμό και το κάλεσμα «στηρίζω την Κούβα με δικά μου λόγια», όπου αναρτούνται σύντομα βίντεο. Επίσης πλήθος κόσμου αναρτά φωτογραφίες του με την επιγραφή «I stand with Cuba» (στηρίζω την Κούβα). Όλα αυτά με τα hashtags #CubaSalva #NoMasBloqueo #IStandWithCuba

Η Κούβα, σε καιρούς πανδημίας, έχει στείλει σε μια σειρά χώρες ιατρικές ομάδες για να βοηθήσουν τον τοπικό πληθυσμό, ενθουσιάζοντας τον κόσμο με το παράδειγμα διεθνιστικής αλληλεγγύης. Που βρίσκει τη δύναμη, μια μικρή χώρα, να το κάνει αυτό;

Η Κούβα είχε πάντα το διεθνισμό ως χαρακτηριστικό της στοιχείο. Από την εποχή της επανάστασης ενάντια στην Ισπανική αποικιοκρατία, πριν περίπου 140 χρόνια, ο Παναμερικανισμός του Μαρτί*, ο Παναμερικανισμός της «δικής μας Αμερικής» των ιθαγενών, φτωχών, μαύρων ήταν βασική αντίληψη του, δεμένη πάντα με έναν πανανθρώπινο, πρώιμα αντιιμπεριαλιστικό ουμανισμό. Αυτές οι παραδόσεις διατηρήθηκαν και βάθυναν και από την Σοσιαλιστική Κούβα. Μιλάμε για έναν εθελοντικό, μαχητικό, έμπρακτο διεθνισμό. Όχι απλά για μια τυπική κράτηση στο μισθό κάθε μήνα για την αποστολή υλικής ή χρηματικής βοήθειας. Μην ξεχνάμε τη βοήθεια της Κούβας στον αγώνα των λαών της Αφρικής για ανεξαρτησία και κοινωνική πρόοδο: ξεκινώντας από την Αλγερία (πριν καλά-καλά σταθεί στα πόδια της η επαναστατημένη Κούβα) και με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την Αγκόλα. Στην Αγκόλα, για σχεδόν δυο δεκαετίες, πάνω από 400.000 εθελοντές Κουβανοί πάλεψαν με το όπλο, την κιμωλία, το στηθοσκόπιο ή το κλιμακόμετρο στο χέρι, δίπλα στους Αγκολέζους, όχι μόνο βοηθώντας στην κατάκτηση της ανεξαρτησίας της χώρας, αλλά και συμβάλλοντας καθοριστικά στην πτώση του απαρτχάιντ στη Νότιο Αφρική. Και όχι χωρίς κόστος, αφού πάνω από 2.000 Κουβανοί έδωσαν τη ζωή τους σε αυτό τον αγώνα.

Για τους Κουβανούς ο διεθνισμός δεν ήταν ποτέ φιλανθρωπία ή έστω -ηθική απλά- υποχρέωση. Ήταν, και είναι, ο κοινός αγώνας ενάντια στον κοινό εχθρό, τον ιμπεριαλισμό. Και δεν έχασαν από αυτό. Οι 400.000 επαναστάτες, που πήραν το βάπτισμα του πυρός στην Αγκόλα τη δεκαετία του ‘70 και του ’80, ήταν η επόμενη γενιά από αυτή του Φιντέλ και του Τσε. Έχοντας αυτές τις εμπειρίες, αυτή η γενιά άντεξε στις ανατροπές του ‘89-’91, αλλά και την σκληρή κατάσταση πολιορκίας της «ειδικής περιόδου» σχεδόν για όλη την δεκαετία του ‘90. Αυτή η παράδοση συνεχίζεται και σήμερα με τις ιατρικές αποστολές σε δεκάδες χώρες. Μην ξεχνάμε τους Κουβανούς γιατρούς στην Αφρική ενάντια στη φονική επιδημία του Έμπολα.

Πως πηγαίνει η αντιμετώπιση του κορονοϊού στην ίδια την Κούβα;

Μακριά από εξωραϊσμούς και απλοποιήσεις, η Κούβα δίνει μία δύσκολη μάχη. Ο εμπορικός, οικονομικός και χρηματοπιστωτικός αποκλεισμός των ΗΠΑ εναντίον της, που όχι μόνο δεν έχει σταματήσει, αλλά τα τελευταία χρόνια διαρκώς σκληραίνει, προκαλεί τεράστια προβλήματα, γίνεται κυριολεκτικά δολοφονικός σε συνθήκες πανδημίας. Η Κούβα με βάση τις καθημερινές δημόσιες ενημερώσεις είχε στις 28 Απριλίου 58 νεκρούς, 1.467 επιβεβαιωμένα κρούσματα, 617 θεραπευμένους, ενώ παρακολουθούνται (ως πιθανά κρούσματα, ανεξάρτητα από εργαστηριακά αποτελέσματα) ακόμα 3.068 άτομα σε δομές υγείας, και γύρω στα 6.000 σε κατ’ οίκον νοσηλεία. Επιπλέον, παρά τους τρομερούς περιορισμούς του αποκλεισμού, έχουν γίνει κοντά 50.000 test, πέρα από τις εκατοντάδες χιλιάδες κλινικές επισκέψεις και εξετάσεις που γίνονται συνεχώς.

Σε τι διαφέρει το υγειονομικό μοντέλο της Κούβας από εκείνο των καπιταλιστικών χωρών, έτσι ώστε να παρέχει ποιοτικά καλύτερα αποτελέσματα;

Στην Κούβα, βασικά στοιχεία είναι, πρώτο ότι ο λαός είναι πρωταγωνιστής των εξελίξεων, μέσα από συλλογικές δομές και δεύτερο ότι ισχύει –χωρίς καμία έκπτωση, παρά τις δυσκολίες– η αρχή «κανείς μόνος / καμία μόνη απέναντι σε οποιαδήποτε απειλή» (τυφώνας, αρρώστια, έλλειψη). Φυσικά η υγεία είναι αποκλειστικά δημόσια, δωρεάν και προσβάσιμη σε όλους. Το σύστημα υγείας δίνει ιδιαίτερη βάση στην πρόληψη και την πρωτοβάθμια φροντίδα, με παρουσία σε κάθε χώρο κατοικίας, εργασίας, εκπαίδευσης. Η αναλογία γιατρών στον πληθυσμό είναι από τις καλύτερες στον κόσμο, επιπλέον όλοι αυτοί οι γιατροί είναι ταγμένοι στην υπηρεσία του λαού, και όχι κάποιοι ιδιώτες που ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλο ή υπάλληλοι δέσμιοι στα κερδοσκοπικά σχέδια του α ή β κλινικάρχη. Υπάρχει στα αλήθεια οικογενειακός γιατρός, γιατρός εργασίας. Έτσι υπάρχει ειλικρινής έγνοια, πραγματική πρόληψη, προσωπική σχέση γιατρού-θεραπευόμενου, ενεργητική και συνειδητή συμμετοχή του κάθε ανθρώπου στην προάσπιση και ανάπτυξη της υγείας του. Με αυτό τον τρόπο παρά τις υλικοτεχνικές στενότητες, τις –αρκετές φορές– παλαιωμένες υποδομές, προσφέρονται ποιοτικές υπηρεσίες υγείας. Επιπλέον, γίνεται εδώ και σχεδόν 40 χρόνια μια πρωτοπόρα προσπάθεια στον τομέα την φαρμακολογίας και βιοϊατρικής/βιοτεχνολογίας που δίνει πρωτοπόρες θεραπείες με παγκόσμια ζήτηση.

Όλα αυτά γίνονται εμφανή και στη διαχείριση της πανδημίας όπου η πρόληψη είναι κομβικής σημασίας. Ακόμα και αν η Κούβα λόγω του αποκλεισμού έχει στενότητα σε υλικά (και σε test), από την πρώτη στιγμή πολλές δεκάδες χιλιάδες υγειονομικοί βρίσκονται στο πόδι με εκπαίδευση, σχέδιο και αυταπάρνηση ώστε με κλινική εξέταση να εντοπίζουν άμεσα ύποπτα κρούσματα, να παρέχουν έγκαιρα υπεύθυνα και σωστά θεραπεία. Καμία σχέση με αυτό που ζούμε εμείς: «περιμένετε στο ακουστικό σας», «πάρτε αντιπυρετικά», «μείνετε σπίτι σας όσο αντέχετε», «επικοινωνήστε με τον (ιδιώτη) γιατρό σας» με αποτέλεσμα να φτάνει ο κόσμος στο νοσοκομείο ετοιμοθάνατος με πνευμονία ή να υπάρχει μετάδοση που θα μπορούσε να αποφευχθεί.

Συνεχίζεται το εγκληματικό εμπάργκο των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, παρά την πανδημία; Τι προβλήματα προκαλεί στον κουβανικό λαό;

Ο όρος «εμπάργκο», αν και στην Ελλάδα χρησιμοποιείται συχνά για την περίπτωση της Κούβας, δεν είναι ακριβής, μιας και συνήθως με αυτόν εννοούνται κυρώσεις που έχουν κάποιου είδους διεθνή νομιμοποίηση. Όμως ο αποκλεισμός των ΗΠΑ κατά της Κούβας, που διαρκεί ακατάπαυστα εδώ και 60 χρόνια, όχι μόνο είναι μονομερής, αλλά επιπλέον, εδώ και δεκαετίες, καταδικάζεται κάθε Νοέμβρη με συντριπτικές πλειοψηφίες από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Παρότι μονομερής ενέργεια, οι ΗΠΑ εκμεταλλευόμενες τον ειδικό ρόλο τους στη διεθνή σκηνή επιβάλλουν την τήρηση του αποκλεισμού από άλλα κράτη και οικονομικές οντότητες (τράπεζες, εμπορικές, ναυτιλιακές αεροπορικές –και κάθε είδους– εταιρίες) αφού στους «παραβάτες» επιβάλλουν τσουχτερά πρόστιμα και κυρώσεις, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι από τους παραπάνω να αποφεύγουν συναλλαγές με την Κούβα. Για παράδειγμα, αν ένα πλοίο πιάσει σε κουβανικό λιμάνι απαγορεύεται για μήνες να «δέσει» σε λιμάνι των ΗΠΑ. Ασφαλιστικές αρνούνται να ασφαλίσουν τέτοια πλοία αλλιώς θα δεχτούν κυρώσεις από τις ΗΠΑ. Ό,τι περιέχει πάνω από 10% υλικά made in USA απαγορεύεται να διατεθεί στην Κούβα κλπ. Πρόσφατα ενεργοποιήθηκε αδρανές άρθρο του νόμου Helms-Burton του Κλίντον όπου επιτρέπει σε πρώην γαιοκτήμονες, καπιταλιστές (βασικά στους απογόνους τους) να μηνύουν οποιονδήποτε τρίτο συμβάλλεται με την Κούβα αξιοποιώντας την (πριν 60) χρόνια απαλλοτριωμένη «περιουσία τους» όπως: λιμάνια, διυλιστήρια, εργοστάσια κλπ.

Υπάρχουν αμέτρητες εκκλήσεις, ακόμα και από αξιωματούχους του ΟΗΕ ή των BRICKS, για τερματισμό –έστω εκτάκτως λόγω πανδημίας– του αποκλεισμού και των κυρώσεων, κυρίως των ΗΠΑ (όχι μόνο ενάντια στην Κούβα – να μην ξεχνάμε τη Βενεζουέλα, τη Συρία, τη Γάζα, το Ιραν, τη Νικαράγουα και πολλές άλλες χώρες). Παρόλα αυτά, τα γεράκια της Ουάσινγκτον σκληραίνουν ακόμα περισσότερο τα μέτρα. Υπάρχει δυσκολία στην προμήθεια απαραίτητων ιατρικών υλικών, μέσων προστασίας αλλά και τροφίμων, καυσίμων. Παράλληλα, με τον αποκλεισμό δυσκολεύεται και η εξαγωγή της κουβανικής βοήθειας. Να μην ξεχνάμε ότι οι ΗΠΑ συνεχίζουν και τώρα την προσπάθεια δυσφήμισης των κουβανικών ιατρικών αποστολών και κάνουν επίσημες εκκλήσεις σε χώρες που τις έχουν ήδη αποδεχθεί να τις απορρίψουν, γιατί με αυτό τον τρόπο «σπάνε τον αποκλεισμό», «νομιμοποιούν το καθεστώς της Κούβας», και «συμβάλλουν στο δουλεμπόριο (trafficking) των Κουβανών γιατρών από το κουβανικό κράτος». Τέτοια τερατώδη ψέματα.

Από αντιδραστικούς κύκλους γίνεται προσπάθεια αμαύρωσης των διεθνιστικών ιατρικών μπριγάδων της Κούβας, με ισχυρισμούς πως πρόκειται για κρατική προπαγάνδα, πως κρύβουν οικονομικές συμφωνίες υπέρ της Κούβας κλπ. Πως απαντάτε;

Είναι γνωστή η ναζιστική μέθοδος «όσο πιο μεγάλο το ψέμα και επίμονη η επανάληψη του, τόσο πιο πιθανό να γίνει πιστευτό». Η Κούβα έχει βοηθήσει και βοηθάει χωρίς ανταλλάγματα δεκάδες λαούς. Να μην ξεχνάμε τη ευγνωμοσύνη των Αγκολέζων που συμπυκνώθηκε στη φράση «όλοι οι άλλοι ήρθαν στη χώρα μας για να πάρουν κάτι, οι κουβανοί φεύγοντας πήραν μαζί τους μόνο τα κόκκαλα των νεκρών τους». Η Κούβα δεν είναι φιλάνθρωπη κυρία με παχύ πορτοφόλι. Μοιράζεται το υστέρημα της. Προφανώς, η Κούβα έχει αδερφικά αμοιβαίες σχέσεις στήριξης όπως πχ με την Βενεζουέλα όπου έχει στείλει δεκάδες χιλιάδες γιατρούς, δασκάλους, γυμναστές, κοινωνικούς λειτουργούς κ.α. λαμβάνοντας με τη σειρά της το τόσο απαραίτητο πετρέλαιο που η Βενεζουέλα έχει σε περίσσεια. Με χώρες που μπορούν να ανταπεξέλθουν έχει αντίστοιχες διακρατικές συμφωνίες όπως πχ με τη Βραζιλία (προ Μπολσονάρο). Επιπλέον, μπορεί να πάει σε μία χώρα (όπου πιθανά δεν τολμάνε να πάνε πολλοί άλλοι) με κάλυψη των εξόδων (χορηγίες) από τρίτες χώρες ή οργανώσεις. Τα παραπάνω είναι διακρατικές πρακτικές αμοιβαίας βοήθειας που ενθαρρύνονται ακόμα και από τον ΟΗΕ. Με αυτούς τους τρόπους, η Κούβα όχι μόνο επιβιώνει ενάντια στο στραγγαλισμό του αποκλεισμού, αλλά εξασφαλίζει τα μέσα ώστε να προσφέρει αλλού βοήθεια χωρίς καμία αμοιβή. Να μην ξεχνάμε περιπτώσεις όπως στην Αφρική (επιδημία Έμπολα) ή στην Αϊτή (σεισμός και επιδημία) που οι Κουβανοί ήταν από τους πρώτους και τους ελάχιστους που πήγαν. Να μην ξεχνάμε επίσης τους δεκάδες χιλιάδες γιατρούς που έχουν αποφοιτήσει δωρεάν από την ELAM τη Λατινοαμερικάνικη (πρακτικά διεθνή) Ιατρική Σχολή της Κούβας. Οι πάνω από 30.000 που έχουν αποφοιτήσει προέρχονται από δεκάδες χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου (αλλά ακόμα και από τις φτωχογειτονιές των ΗΠΑ ), με μόνη «πληρωμή» την ηθική υποχρέωση να προσφέρουν ιατρική σε όποιον έχει ανάγκη.

Κατά των Κουβανών γιατρών εκτοξεύονται από τα ίδια κέντρα τα πιο απίστευτα και αντικρουόμενα μεταξύ τους μυθεύματα (ακόμα και μέσα στο ίδιο άρθρο). Τη μία οι Κουβανοί γιατροί δεν είναι ιδεολόγοι εθελοντές, αλλά «παχυλά αμειβόμενοι μισθοφόροι». Λίγο παρακάτω «η Κούβα τους δίνει ψίχουλα για τα χιλιάδες που κρατάει». Μετά «κάνουν λαθρεμπόριο ναρκωτικών». Αλλά και «είναι θύματα δουλεμπορίου της δικτατορίας της Κούβας», «πάνε στις αποστολές…», «γιατί δεν έχουν να φάνε», ή «… με το πιστόλι στον κρόταφο» ή «για να πάρουν προαγωγή». Αυτά τολμάει να τα λέει μια χώρα όπου αν δεν είσαι αστός δε μπορείς να σπουδάσεις ιατρική (βασικά τίποτα δε μπορείς να σπουδάσεις) εκτός αν χρεωθείς φοιτητικό δάνειο και γίνεις μια ζωή σκλάβος της τράπεζας (ακόμα και γνωστά … κομμουνιστικά έντυπα όπως ο businessinsider μιλάνε «για την δεινή κρίση του φοιτητικού χρέους στις ΗΠΑ»). Η Κούβα τους γιατρούς της τους σπουδάζει δωρεάν. Και παρότι οι ΗΠΑ έχουν ειδικό πρόγραμμα εξαγοράς τους, το CMPPP, λίγοι είναι αυτοί που υποκύπτουν, αν και το πτυχίο τους στο εξωτερικό θα σήμαινε αυτόματα ένα κεφάλαιο πολλών εκατοντάδων χιλιάδων δολαρίων.

Κατηγορούν την Κούβα ότι στέλνει τις ιατρικές αποστολές για τα λεφτά ή/και την προπαγάνδα, ότι έχει στήσει μια αποδοτική επιχείρηση. Ο λαός λέει «όσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει αγουρίδες», αν μπορεί κάποια άλλη χώρα, ας το κάνει και αυτή και ας είναι μόνο για τα χρήματα. Αλλά δεν πάει κανείς στις ζούγκλες και στα πεδία μαχών ή περιβαλλοντικών/ανθρωπιστικών καταστροφών για τα χρήματα. Πάει γιατί έχει διαπαιδαγωγηθεί στην αλληλεγγύη και την ανθρωπιά, και γιατί τον όρκο του Ιπποκράτη δεν τον έχει για κορνίζα αλλά καθημερινή πρακτική.

Ναι, στην Κούβα το να ασκείς την ιατρική (και γενικά να έχεις έναν κρατικό μισθό) σου αποδίδει πολύ λιγότερα από το νοικιάζεις δωμάτια ή να τσιμπάς φιλοδωρήματα εξυπηρετώντας τουρίστες. Αυτό είναι μια στρέβλωση που προκύπτει από τον αποκλεισμό και την νομιμοποίηση της αυτοαπασχόλησης, κυρίως στον τομέα του τουρισμού (χωρίς την οποία όμως πιθανότατα η Κούβα δεν θα είχε αντέξει οικονομικά μετά το 1990). Παρόλα αυτά, χιλιάδες Κουβανοί κάθε χρόνο ορκίζονται γιατροί (όπως και δάσκαλοι, μηχανικοί κα) και επιλέγουν να ζουν με τον «σπαρτιατικό» μισθό τους. Θα πάρουν κάποια επιπλέον χρήματα πηγαίνοντας σε αποστολές; Θες ως οδοιπορικά, θες για να ενισχυθούν οι οικογένειες τους όσο θα λείπουν, θες ως «βαρέα και ανθυγιεινά»; Ναι, θα τα πάρουν. Υπάρχουν χώρες που αποζημιώνουν το Κουβανικό κράτος με περισσότερα χρήματα από την αμοιβή του γιατρού; Ναι, γιατί η Κούβα φροντίζει όχι μόνο για την εκπαίδευση και τον εξοπλισμό αλλά και για την διαμονή, διατροφή κλπ της αποστολής. Σε κάθε περίπτωση, το κόστος για την επωφελούμενη χώρα θα είναι ελάχιστο σε σχέση με τις πολλές χιλιάδες ευρώ μισθό που θα τη χρέωνε κάθε «αναπτυγμένη» χώρα για να διαθέσει τους δικούς της γιατρούς (αν ήταν διατεθειμένοι να πάνε). Σε κάθε περίπτωση, το ισοζύγιο της προσφοράς της Κούβας είναι υπέρ των αποδεκτών αυτής της προσφοράς. Για όλα αυτά, το μόνο που «ζητούν» οι Κουβανοί (αν τους ρωτήσεις), είναι η αλληλεγγύη μας και η υπεράσπιση της αλήθειας τους, που όλα τα κυρίαρχα ΜΜΕ προσπαθούν να πνίξουν ή να διαστρεβλώσουν.

Κατηγορούν την Κούβα ότι στέλνει τις ιατρικές αποστολές για τα λεφτά ή/και την προπαγάνδα. Ο λαός λέει «όσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει αγουρίδες». Δεν πάει κανείς στις ζούγκλες και στα πεδία μαχών ή περιβαλλοντικών/ανθρωπιστικών καταστροφών για τα χρήματα

Εκτυλίσσονται και στην Ελλάδα πρωτοβουλίες αλληλεγγύης στον κουβανικό λαό και ποιες είναι αυτές; Πως θα μπορούσε κάποιος να συμβάλλει;

Η αλληλεγγύη προς την Κούβα δεν έπαψε ποτέ να εκφράζεται από το ελληνικό κίνημα ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές του. Η αλήθεια είναι ότι ορισμένοι χώροι εδώ και κάποια χρόνια κοιτούσαν (έστω ανεπίσημα) «με μισό μάτι» (και αυτό υπεροπτικό) την Κούβα, γιατί δήθεν «έβαλε νερό στο κρασί της», «ξεστράτισε» κλπ. Έτσι, κάποιες φορές, ακόμα και η αλληλεγγύη που θα έπρεπε να είναι δεδομένη και ανεξάρτητη από την πολιτική συμφωνία, μπαίνει σε δεύτερη και τρίτη μοίρα (μετά τη γκρίνια και τις νουθεσίες). Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι υπήρχε γενική «αγρανάπαυση». Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια αναζωπύρωση της αλληλεγγύης με επίκεντρο τον αγώνα ενάντια στον αποκλεισμό.

Επιπλέον, τους τελευταίους μήνες, με αφορμή τη στάση της Κούβας ενάντια στην πανδημία, υπάρχει ένα ογκούμενο κύμα εκτίμησης, ευγνωμοσύνης και θαυμασμού από αμέτρητους απλούς ανθρώπους, στις διαπροσωπικές τους επαφές, στα μέσα δικτύωσης κλπ. Αυτό το κύμα ανάγκασε ακόμα και κυρίαρχα ΜΜΕ να αναφερθούν αρχικά στις κουβανικές αποστολές με πιο ισορροπημένο από το παρελθόν τρόπο. Δεν άργησαν όμως να παρέμβουν τα «μεγάλα μέσα» και να ξαναξεκινήσει η γνωστή συκοφάντηση αλλά και συστηματική λογοκρισία. Στο facebook ειδικά, το τι μπλοκάρισμα έχει πέσει σε οτιδήποτε φιλοκουβανικό δεν περιγράφεται.

Ως Πολιτιστικός Σύλλογος «Χοσέ Μαρτί» προσπαθούμε, πέρα από το να οργανώνουμε και να συνδιοργανώνουμε δραστηριότητες, επιπλέον να στηρίζουμε, να συμμετέχουμε και να προβάλουμε με ενωτική διάθεση κάθε δράση αλληλεγγύης. Αυτή τη στιγμή συνεχίζεται διαδικτυακά η προσπάθεια μας για συλλογή υπογραφών ενάντια στον αποκλεισμό , αλλά και το κάλεσμα «στηρίζω την Κούβα με δικά μου λόγια», στα πλαίσια του οποίου αρκετοί πανεπιστημιακοί, καλλιτέχνες, αθλητές και άλλοι (περισσότερο ή λιγότερο γνωστοί) έχουν ήδη αναρτήσει στο διαδίκτυο σύντομα βίντεο στήριξης της Κούβας και καταδίκης του αποκλεισμού της από τις ΗΠΑ. Παράλληλα, εξελίσσεται και παρόμοια προσπάθεια όπου πλήθος κόσμου αναρτά φωτογραφίες του με την επιγραφή «I stand with Cuba» (στηρίζω την Κούβα). Όλα αυτά με τα hashtags #CubaSalva #NoMasBloqueo #IStandWithCuba . Τέλος, δεν μπορούμε να παραλείψουμε την πρωτοβουλία που ξεκίνησε ο Βελισσάριος Κοσσυβάκης «Το Νόμπελ Ειρήνης στους Γιατρούς της Κούβας» το οποίο έχει τη μορφή μιας ομάδας στο facebook που έχει ξεπεράσει μέσα σε ένα μήνα τα 13.000 μέλη και έχει αποκτήσει και διεθνή διάσταση.

Σε κατάσταση πανδημίας και ιμπεριαλιστικού αποκλεισμού, η Κούβα, περισσότερο από ποτέ, χρειάζεται και σίγουρα αξίζει την αλληλεγγύη όλων μας.

Η Κούβα όπως πάντα κάνει το καθήκον της, ας κάνουμε και εμείς το δικό μας.

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
* Χοσέ Μαρτί: ποιητής, φιλόσοφος, παιδαγωγός, και επαναστάτης. Εμπνευστής και θεωρητικός του αγώνα του Κουβανικού Λαού ενάντια στην ισπανική αποικιοκρατία (σκοτώθηκε σε μάχη στην αρχή της επανάστασης το 1895). Ο Φιντέλ θεωρούσε τη σκέψη του Μαρτί ένα από τα θεμέλια της Κουβανικής Επανάστασης της οποία ο ίδιος ηγήθηκε.

Παραπομπές:
http://josemartigr.blogspot.com/
https://salud.msp.gob.cu/
https://en.wikipedia.org/wiki/ELAM_(Latin_American_School_of_Medicine)_Cuba
https://indypendent.org/2007/10/bronx-student-finds-free-med-school-in-cuba/
https://www.cubasupport.ie/latest/covid-19-in-the-us-cuban-medicine-humanism-reaches-the-bronx/
https://www.businessinsider.com/student-loan-debt-crisis-college-cost-mind-blowing-facts-2019-7
https://cubaniagriega.blogspot.com/2020/04/parole.html?spref=bl
http://josemartigr.blogspot.com/2020/03/blog-post_31.html