Στις 26 Ιούλη του 1953, μια ομάδα 160 νέων στην ηλικία επαναστατών με επικεφαλής τον Φιντέλ Κάστρο ανέλαβαν ένοπλη επίθεση στα στρατόπεδα της Μονκάδα και του Μπαγιάμο. Στόχος της επίθεσης ήταν πυροδότηση μιας μαζικής εξέγερσης ενάντια στη στρατιωτική δικτατορία του Φουλχένσιο Μπατίστα, ο οποίος κατέλαβε την εξουσία το 1952 με
στρατιωτικό πραξικόπημα. Ήταν ο άνθρωπος της Ουάσιγκτον και το καθεστώς του είχε την πλήρη υποστήριξη των κυρίαρχων καπιταλιστών των ΗΠΑ.
«Η επίθεση στο στρατόπεδο της Μονκάδα μπορεί να μην οδήγησε στον θρίαμβο
της επανάστασης, χάραξε όμως τον δρόμο και δημιούργησε τις προϋποθέσεις για τη
συγκρότηση ενός προγράμματος εθνικής απελευθέρωσης που έμελλε να ανοίξει για
την πατρίδα μας την πόρτα προς τον σοσιαλισμό. Στην ιστορία τα πισωγυρίσματα
στο πεδίο της τακτικής δεν είναι πάντα συνώνυμα με την ήττα. […]
Για να ανοίξει ο δρόμος προς το μέλλον, αυτό που έχει σημασία κάτω από
ορισμένες συνθήκες είναι αυτή καθεαυτή η ακλόνητη θέληση για αγώνα και η ίδια η
επαναστατική δράση. Χωρίς τη Μονκάδα δεν θα ακολουθούσαν η επιχείρηση του Γκράνμα,
ο αγώνας στη Σιέρα Μαέστρα και η εξαίρετη νίκη της 1ης Γενάρη του
1959. Κατά τον ίδιο τρόπο, χωρίς την εποποιία του 1868 και του 1895, η Κούβα
δεν θα ήταν σήμερα ανεξάρτητη, ούτε η πρώτη σοσιαλιστική χώρα της Αμερικής.
Αντίθετα, χωρίς αμφιβολία θα ήταν άλλη μία χώρα πιασμένη στα νύχια του
ιμπεριαλισμού των γιάνκηδων. Το
εθνικό συναίσθημα θα είχε για πάντα πνιγεί και δεν θα μιλούσαμε καν ισπανικά
στην τόσο όμορφη χώρα μας. Η ανεξάρτητη, επαναστατική και σοσιαλιστική πατρίδα
που έχουμε σήμερα θεμελιώθηκε με το αίμα και τις θυσίες των παιδιών της.»
Φιντέλ
Κάστρο
Aπόσπασμα από την εισήγηση την οποία παρουσίασε ο
Φιντέλ Κάστρο, ως μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος
Κούβας (ΚΚΚ), στη διάρκεια του πρώτου συνεδρίου του ΚΚΚ στην Αβάνα τον Δεκέμβρη
του 1975. Η εισήγηση δημοσιεύτηκε στην Αβάνα το 1977 στη συλλογή κειμένων Η ενότητα θα μας δώσει τη δύναμη. Περιλαμβάνεται
στο βιβλίο Η
Ιστορία θα με δικαιώσει, Αθήνα, 2018, εκδόσεις Διεθνές Βήμα.
