Σελίδες

Τρίτη 14 Μαρτίου 2017

Διεθνισμός : Ένα Νησί σε 5 ηπείρους


του Λάζαρου Κικίδη

Το παρόν κείμενο αποτελεί απλά μία σύνοψη του προλεταριακού διεθνισμού που έχει επιδείξει η Κούβα στην Αφρική, την Αμερική, την Ευρώπη, την Ασία και την Ωκεανία. Χρειάζονται βιβλία ολόκληρα για να καταγραφούν οι Αποστολές Κουβανών γιατρών σε 158 χώρες του κόσμου.

Μιλάμε εδώ 325.710 ανθρώπους ιατρικό προσωπικό που έχουν περιθάλψει τους αδύνατους και τους κατατρεγμένους όλου του κόσμου. Το πλήρες νόημα αυτής της δράσης δίνεται από τον Fidel που το 2005 ιδρύοντας την μπριγάδα Henry Reeve είχε δηλώσει:

‘Εμείς εκπαιδεύουμε επαγγελματίες που θα αγωνιστούν ενάντια στο θάνατο . Θα αποδείξουμε ότι υπάρχει απάντηση σε πολλές από τις τραγωδίες του πλανήτη.’

Η συγκεκριμένη μπριγάδα γιατρών έχει προσφέρει τις υπηρεσίες της σε 3,5 εκατομμύρια ανθρώπους και έχει σώσεις 80.000 ζωές στο Νεπάλ, το Πακιστάν, την Αιτή , την Βενεζουέλα, την Χιλή και την Κίνα. Αξιοσημείωτο είναι ότι βραβεύτηκε και από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας για τις υπηρεσίες της στην αντιμετώπιση του Έμπολα στην Σιέρρα Λεόνε , την Λιβερία και την Γουινέα Μπισάου.

Φυσικά σε αυτό το σκοπό δεσμεύονται όλοι οι απόφοιτοι της Λατινοαμερικάνικης Ιατρικής Σχολής που βρίσκεται στην Αβάνα αφού αναλαμβάνουν το καθήκον βαδίζοντας στα χνάρια του Ernesto Che Guevarra να προσφέρουν τις υπηρεσίες της όπου αυτό είναι αναγκαίο.

Ο Ο.Η.Ε. μέσω του συντονιστή του για την καταπολέμηση της χολέρας στην Αιτή περιέγραψε το έργο των Κουβανών γιατρών ως μοναδικό και ηρωικό.

Άλλα προγράμματα όπως η Επιχείρηση Θαύμα έχει προσφέρει Οφθαλμιατρικές υπηρεσίες σε 3 εκατομμύρια ανθρώπους από 34 χώρες. Επίσης αξίζει κανείς να αναζητήσει πληροφορίες για τα προγράμματα ‘Mi salud’ και ‘Moto Mendez’ που παρέχουν υπηρεσίες Υγείας σε χώρες της Λατινικής Αμερικής όπως η Βολιβία.

Ξεκάθαρο μήνυμα ταξικής ανάλυσης των Κουβανών είναι πως είχαν προσφερθεί να συνδράμουν με γιατρούς ακόμα και για την αντιμετώπιση του Τυφώνα Κατρίνα στις Η.Π.Α. . Τότε οι Η.Π.Α. αρνήθηκαν όμως οι Κουβανοί γιατροί δήλωσαν παρών στις διαδηλώσεις που λαμβάνουν χώρα στην Βόρεια Ντακότα ώστε να εμποδιστεί η διέλευση αγωγού φυσικού αερίου που θα καταστρέψει την Γη ιθαγενών Αμερικάνων. Εκεί θεράπευσαν διαδηλωτές τους οποίους η Η.Π.Α. αντιμετώπισε με την Εθνοφρουρά τους.

Κούβα και Αφρική  


Ίσως όμως οι πιο συγκλονιστικές σελίδες στην ιστορία του προλεταριακού διεθνισμού έχουν καταγράψει από Κουβανούς μαχητές και επαγγελματίες Υγείας και Εκπαίδευσης στην Αφρική. Εκεί η Κούβα ήταν πάντα έτοιμη να συνδράμει ενάντια σε ιμπερεαλιστικές επεμβάσεις αλλά ποτέ σε εσωτερικές διενέξεις μεταξύ Αφρικανικών Κρατών.

Η πρώτη φορά λοιπόν, που η Κούβα δήλωσε παρούσα στην Αφρική ήταν η Αλγερία . Ο Fidel το είχε δηλώσει ξεκάθαρα για την Αλγερία ότι βοήθεια χρειαστεί. Έτσι όταν στις 9 Οκτώβρη του 1963, μόλις 4 χρόνια μετά την επικράτηση της Κουβανέζικης Επανάστασης, ο Υπουργός Εξωτερικών της Αλγερίας ζήτησε βοήθεια από τον Κουβανό Πρέσβη η απάντηση ήταν άμεση τανκς, βαρύς οπλισμός και Κουβανοί μαχητές έφτασαν στην Αλγερία ώστε να αποκρούσουν τα στρατεύματα του βασιλιά του Μαρόκο που υποκινούμενος από τις Η.Π.Α. επιτέθηκε στην Αλγερία.

Τα αρχεία που αποχαρακτηριστήκαν πρόσφατα μας επιτρέπουν γνωρίζουμε πως χάριν στη βοήθεια της Κούβας τα σύνορα της Αλγερίας αποκαταστάθηκαν με τα όπλα που οι Σοβιετικοί είχαν παράσχει στην Κούβα υπό τον όρο να χρησιμοποιηθούν μόνο για την άμυνα της Κούβας.

Όταν ο Μπεν Μπελά τότε πρόεδρος της Αλγερίας ενημέρωσε τον πρόεδρο του Κονγκό για την στήριξη της Κούβας αυτός ζήτησε συνάντηση με τον Πρέσβη της. Έτσι μια σειρά από συμφωνίες υπογράφηκαν ώστε με όπλα από την Σοβιετική Ένωση και Κουβανούς μαχητές υποστηρίχτηκαν απελευθερωτικά μέτωπα στην Γουινέα Μπισάου, την Μοζαμβική , την Ναμίμπια, την Ζιμπάμπουε , την Ζάμπια την Νότια Αφρική καθώς και τις απειλούμενες κυβερνήσεις του Ζαιρ και της Αιθιοπίας.

Στην Αιθιοπία συγκεκριμένα 10.000 Κουβανοί μαχητές πολέμησαν πλάι στους Αιθίοπες ώσπου το 1978 κατάφεραν να ανακτήσουν την εδαφική τους ακεραιότητα.

Στην Αγκόλα από το 1975 έως το 1991, περίπου 425.000 εθελοντές από την Κούβα οργανώθηκαν και πολέμησαν ενάντια στην εισβολή της ρατσιστικής κυβέρνησης της Νότιας Αφρικής. Ο Ραούλ Κάστρο τότε δήλωσε πως στην Αγκόλα οι Κουβανοί ατσαλώθηκαν ώστε να αντιμετωπιστούν την Ειδική Περίοδο.

Δυστυχώς όμως για τους οπαδούς του απαρτχάιντ και ευτυχώς για την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Οι μαχητές της Αγκόλα, μαζί με τους Κουβανούς και μαχητές από την Αγκόλα, μαζί με τους Κουβανούς και μαχητές από την Ναμίμπια επέτυχαν την καθοριστικής σημασίας νίκη στο Κίτο Κουαναβάν , ενώ παράλληλα προωθήθηκαν εντός στρατηγικών θέσεων στην Ναμίμπια που ήταν Νοτιοαφρικανική αποικία.

Ειδικά την δεκαετία του 80’ παρά τις στρατιωτικές απειλές των Ηνωμένων Πολιτειών και την τότε άρνηση των Σοβιετικών να συνδράμουν σε πιθανή εισβολή, ΟΙ Κουβανοί συνέχιζαν να διατηρούν την πολεμική της αεροπορία προς όφελος της Αγκόλα.

Ακόμα και όταν ο Κάρτερ πρότεινε στην Κούβα την απόσυρση των δυνάμεων της με αντάλλαγμα την αποκατάσταση των σχέσεων με τις Η.Π.Α. η Κούβα αρνήθηκε, έχοντας μοναδική διεθνή στήριξη από την Βόρεια Κορέα.

Τα παραπάνω έκαναν τον Nelson Mandela να δηλώσει πως καμία άλλη χώρα δεν έχει ιστορία μεγαλύτερου αλτρουισμού.

Στο ίδιο πνεύμα ο αντιπρόεδρος του Εργατικού Κογκρέσου της Νιγηρίας δήλωσε πως η Κούβα είναι η πρώτη χώρα που πάει όποτε η Κούβα χρειαστεί βοήθεια.

Εδώ βέβαια ξεχωρίζει ο πρόεδρος της Ναμίμπια που δήλωσε πως όταν όλοι έφτανα στην χώρα για να εκμεταλλευτούν τους φυσικούς της πόρους, οι Κουβανοί έφτανα για να περισυλλέξουν τους νεκρούς μαχητές τους που ανιδιοτελώς και χωρίς αντάλλαγμα πέθαναν για την απελευθέρωση της χώρας.

Στα παραπάνω συνοψίζεται το Επαναστατικό καθήκον όπως είχε οριστεί από τον Fidel που είχε δηλώσει πως όποιος δεν αγωνίζεται για την ελευθερία των άλλων ποτέ δεν θα μπορέσει να αγωνιστεί και για την δικιά του.


Αθήνα, 7 Μάρτη 2017

Η κουβανική εκπαίδευση σε όλο τον Κόσμο.


Μίας και αυτές τις μέρες ξεδιπλώνεται και μίας φασιστικής έμπνευσης αντιμετώπιση της φοίτησης προσφυγόπουλών στα σχολεία να ξεκαθαρίσουμε πως η Κουβά παρείχε εκπαίδευση, διαμονή και δικαιώματα σε όλα τα ορφανά παιδιά του πολέμου της Ναμίμπια, της Αλγερίας ακόμα και στα θύματα του Τσέρνομπιλ.

Με αυτό μπορούμε να αναφερθούμε και στην Κουβανική μέθοδο αλφαβητισμού ‘ Yo, Si Puedo’ που δημιουργήθηκε το 2001 στην Κούβα από την εκπαιδευτικό Leonela Reis και το 2006 βραβεύτηκε από την UNESCO.

Συγκεκριμένα μιλάμε για μια εκπαιδευτική μέθοδο από την οποία έχουν μάθει να γράφουν και να διαβάζουν 10 εκατομμύρια άνθρωποι σε 28 χώρες ανάμεσα τους και Αυστραλοί.

Η μέθοδος αυτή προσαρμόζεται εύκολα στις ιδιαίτερες πολιτιστικές ανάγκες κάθε γλώσσας και εισάγει τους εκπαιδευόμενους σε ζωτικής σημασίας ζητήματα όπως η καταστροφή του περιβάλλοντος. Αξιοσημείωτο είναι πως στην Αργεντινή απ’ αυτό το πρόγραμμα έχουν αποφοιτήσει άνθρωποι που εκτίουν την ποινή τους στην φυλακή.

Φυσικά και σήμερα η Κούβα συνεχίζει στην ίδια κατεύθυνση βοηθώντας στις ανάγκες σε φάρμακα στην Δαμασκό ακριβώς όπως βοήθησε το Βιετνάμ και προτίθεται στο εδώ και τώρα να δώσει το αίμα της για την Βενεζουέλα όπως ήταν έτοιμη να το κάνει για την Χιλή του Αλιέντε.

Είναι αυτή λοιπόν η πολιτική κληρονομιά της Κουβανικής Επανάστασης που ξεχώρισε στον αντιιμπεριαλιστικό αγώνα όπου και αν διεξαγόταν.

Φυσικά τα κίνητρα δεν ήταν η φιλανθρωπία αλλά το αίσθημα καθήκοντος προς κάθε καταπιεσμένο λαό που εξεγείρεται με σκοπό να απελευθερωθεί και να σχεδιάσει το μέλλον του βασισμένος στις ανάγκες του και όχι στις επιταγές των ξένων και εγχώριων δυναστών του.

Το παραπάνω κείμενο είναι μία από τις εισηγήσεις στην εκδήλωση 
 Φιντέλ Κάστρο: Ιδεολογική και πολιτική παρακαταθήκη
που έγινε στην Αθήνα στις 7 Μάρτη 2017.