ομιλία του Τζωρτζ Μεχραμπιάν
για τον Πολιτιστικό Σύλλογο «Χοσέ Μαρτί»
ASCLAYE, 29 Γενάρη 2017
Είμαστε ο Φιντέλ «Somos Fidel»
2 Γενάρη στην Αβάνα, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι κατέβηκαν στους δρόμους για την επέτειο της επανάστασης. Το σύνθημα «Somos Fidel – είμαστε ο Φιντέλ» ακουγόταν παντού. Είχαν προηγηθεί κινητοποιήσεις εκατομμυρίων ανθρώπων –εργαζομένων, αγροτών, νεολαίας– λίγες εβδομάδες νωρίτερα. Βγήκαν στους δρόμους με αξιοπρέπεια και πειθαρχία να αποχαιρετίσουν τον Φιντέλ.
Οι κινητοποιήσεις αυτές είναι άλλο ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς όλους όσους ελπίζουν στην κατάρρευση της επανάστασης, ή που αμφιβάλλουν για τις αντοχές της. Που αμφισβητούν ότι οι εργαζόμενες μάζες της Κούβας, οι οργανώσεις τους και το κομμουνιστικού τους κόμμα είναι ενωμένες. Και ότι ο εργαζόμενος λαός στέκει όρθιος και ετοιμοπόλεμος στη μάχη για τον σοσιαλισμό. Ο εορτασμός που μας έχει φέρει εδώ σήμερα είναι τριπλός.
Επετειος του Μαρτί
Χτες ήταν τα γενέθλια του Χοσέ Μαρτί, που είναι γνωστός στην Κούβα ως Απόστολος της Επανάστασης.
Ο Μαρτί, ο οποίος ήταν δάσκαλος σε διάφορες βαθμίδες της εκπαίδευσης, ηγήθηκε του αγώνα ενάντια στην ισπανική αποικιοκρατία. Ο στρατός του –φτωχοί αγρότες και εργάτες, πρώην σκλάβοι– αντιμετώπισε και επικράτησε τελικά απέναντι στον πανίσχυρο ισπανικό στρατό. Ο ίδιος σκοτώθηκε στη μάχη το 1895.
Όμως η πολιτική του παρακαταθήκη βρήκε έκφραση στους αγώνες του 20ού αιώνα στη Λατινική Αμερική και στην Κούβα. Μια παρακαταθήκη που βγήκε μέσα από τον ανυποχώρητο αγώνα ενάντια στην αδικία. Θα προσπαθήσω να τη συνοψίσω σε 5 πολύ γενικά σημεία:
1) Ο αγώνας εξαρχής είχε επίκεντρο τον φτωχό δουλευτή, τον αγρότη τον μαύρο πρώην δούλο, την καταπιεσμένη γυναίκα. Αυτοί ήταν οι άνθρωποι που θα άλλαζαν την κοινωνία: «Οι φτωχοί της γης» όπως τραγουδάμε στη Γουανταναμέρα (που έγραψε ο Μαρτί).
2) Ήταν αγώνας «με όλους και για το καλό όλων». Ξεκάθαρη προοπτική του Μαρτί ήταν ότι οι επαναστάτες πρέπει να αγωνίζονται ενομένοι στον κοινό τους σκοπό.
3) Ο επαναστατικός αγώνας δεν σταματούσε στην Κούβα. Ήταν ο αγώνας για τη «Δική μας Αμερική», όπου «patria es humanidad»=Πατρίδα είναι η ανθρωπότητα.
4) Ο Μαρτί έδειξε με έργα και με λόγια ότι ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα. Δίδαξε ότι για την οικοδόμηση μιας νέας κοινωνίας, μιας πιο ανθρώπινης κοινωνίας, είναι απαραίτητο το ηθικό προβάδισμα έναντι του εχθρού.
5) Ο Μαρτί ήταν ο πρώτος που είδε ξεκάθαρα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες, ως νέα και ανερχόμενη δύναμη, θα προσπαθούσαν να υποτάξουν ολόκληρη τη Λατινική Αμερική, και ότι ο κουβανικός αγώνας βρισκόταν στην πρώτη γραμμή αυτής της ευρύτερης μάχης. Αυτή λοιπόν την κληρονομιά ανέστησε ο νεαρός Φιντέλ Κάστρο. Και τη συνδύασε με την προοπτική της σύγχρονης εργατικής τάξης που ανέπτυξαν ο Μαρξ και ο Ένγκελς μέσα από τις εμπειρίες τους στις ευρωπαϊκές επαναστάσεις του 1848 και της Κομμούνας του Παρισιού το 1871.
Ο Φιντέλ πείστηκε ότι αυτή η πιο ανθρώπινη κοινωνία, βασισμένη στην αλληλεγγύη και χωρίς εκμετάλλευση, μπορούσε να οικοδομηθεί. Αλλά μόνο με τη δράση και την ηγεσία της εργατικής τάξης και των φτωχών συμμάχων της στην ύπαιθρο. Αυτοί, παίρνοντας την εξουσία μπορούσαν να οικοδομήσουν νέες σοσιαλιστικές κοινωνικές σχέσες στην υπερεσία των αναγκών της μεγάλης πλειονότητας του λαού. Ο Μαρτί και Μαρξ από κοινού γίνονταν πατέρες της κουβανικής επανάστασης.Γιορτάζουμε τα 58 χρόνια μιας ζωντανής επανάστασης
Από την 1η Γενάρη του 1959 και για 58 χρόνια τώρα, οι εργάτες και οι αγρότες της Κούβας πράγματι έχουν στα χέρια τους την εξουσία. Και τη χρησιμοποιούν υπηρετώντας τα συμφέροντα των καταπιεσμένων, όχι μόνο στην Κούβα, αλλά και σε όλη τη γη. Αυτό έχουν δείξει οι διεθνιστικές αποστολές της Κούβας –τις είδαμε στη Δυτική Αφρική στην καταπολέμηση του ιού έμπολα– όπου η Κούβα έχει περισσότερο ιατρικό προσωπικό από όλες τις υπόλοιπες χώρες μαζί. Χιλιάδες ζωές έχουν σωθεί. Τις βλέπουμε στη Βενεζουέλα, όπου δεκάδες χιλιάδες Κουβανοί προσφέρουν ιατρικές και άλλες υπηρεσίες.
Ακόμα πιο σημαντικό είναι ότι οι άνθρωποι του μόχθου στην Κούβα, αυτοί που αλλάζουν την κοινωνία, έχουν αλλάξει και οι ίδιοι. Είναι άνθρωποι που με αυτοπεποίθηση, με αλληλεγγύη, συλλογικά, αναλαμβάνουν οι ίδιοι να λύνουν κάθε φορά τα προβλήματα της κοινωνίας τους. Ώστε κανείς να μην μένει πίσω. Έχουν κατακτήσει την ανθρωπιά τους.
Γι’ αυτή τους την τόλμη έχουν αντιμετωπίσει το επιθετικό μίσος των κυρίαρχων της Βόρειας και της Νότιας Αμερικής – και όχι μόνο.
- Αντιμετώπισαν την οργάνωση ένοπλου αντεπαναστατικού αντάρτικου στα βουνά του Εσκαμπράι
- Την εισβολή στην Πλάγια Χιρόν
- Τον ναυτικό αποκλεισμό και την απειλή πυρινικού όλεθρου κατά την κρίση των πυραύλων/του Οκτώβρη
- Πάνω από 600 απόπειρες δολοφονίας του Φιντέλ
- Την επιβολή ενός βάναυσου οικονομικού, εμπορικού και χρηματοπιστωτικού αποκλεισμού που βρίσκεται σε ισχύ μέχρι σήμερα
Όμως ο κουβανικός λαός και η επανάστασή του –λόγω ακριβώς των κατακτήσεων που ανέφερα– κατάφεραν να αποκρούσουν τις επιθέσεις αυτές.
Και, όταν έπεσε η Σοβιετική Ένωση και τα άλλα καθεστώτα της Ανατολικής Ευρώπης, η Κούβα έχασε ξαφνικά το 85% των εμπορικών της συναλλαγών. Ο ιμπεριαλισμός παράλληλα έσφιξε ακόμα πιο πολύ τη θηλιά του αποκλεισμού. Τότε η Κούβα, απειλούμενη με την πείνα, αντιμετώπισε τη σοβαρότερη πρόκληση. Ωστόσο η επανάσταση άντεξε και αντέχει. Ποτέ στη σύγχρονη ιστορία δεν έχουμε δει έναν λαό να αντιστέκεται τόσο και για τόσα χρόνια.
Γιορτάζουμε την απελευθέρωση των Πέντε Κουβανών
Το τρίτο γεγονός που γιορτάζουμε σήμερα είναι η δεύτερη επέτειος της απελευθέρωσης των 5 Κουβανών επαναστατών από τις φυλακές των Ηνωμένων Πολιτειών. Περισσότερα για αυτό θα ακούσουμε στη συνέχεια από τον Αλέκο και τον Ορέστη.
Πρέπει να προσθέσω, όμως, ότι έχουμε και ένα μπόνους! Πρόσφατα ανακοινώθηκε ότι, ύστερα από 35 χρόνια φυλακής για την υπεράσπιση της ανεξαρτησίας του Πουέρτο Ρίκο, τον Μάη θα αποφυλακιστεί από τις φυλακές των ΗΠΑ ο Όσκαρ Λόπες Ριβέρα. Μοιράστηκε το κελί του με τους 5. Η αλληλεγγύη μεταξύ τους υπήρξε παραδειγματική. Για τον Όσκαρ Λόπες αξίζει να γίνει ιδιαίτερο αφιέρωμα, πιο κοντά στην παλευθέρωσή του.
Από τότε που απελευθερώθηκαν οι 5, έχουν ανοίξει πρεσβείες στην Αβάνα και την Ουάσιγκτον.
Έχουν γίνει ορισμένα βήματα στην κατεύθυνση της εξομάλυνσης των σχέσεων. Ένα τέτοιο βήμα είναι η ελαστικοποίηση της απαγόρευσης ταξιδιών στην Κούβα για πολίτες των ΗΠΑ. Επίσης η κατάργηση της πολιτικής που ενθαρρύνει την παράτυπη μετανάστευση από την Κούβα προς τις Ηνωμένες Πολιτείες, δίνοντας ειδικά προνόμια στους Κουβανούς που θαλασσοπνίγονται για να φτάσουν στις ακτές της Φλόριδας. Έχουν επιτραπεί ορισμένες πτήσεις μεταξύ των 2 χωρών.
Οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται.
Άμεση άρση του εμπάργκο
Ωστόσο πρέπει να τονίσουμε ότι ο οικονομικός, εμπορικός και χρηματοπιστωτικός αποκλεισμός εξακολουθεί να στραγγαλίζει την κουβανική οικονομία. Υποχρεώνει τράπεζες, εταιρείες, και διεθνείς εμπορικούς θεσμούς να αποφεύγουν να έχουν σχέσεις με την Κούβα. Επιβαρύνεται καθημερινά ο κουβανικός λαός πληρώνοντας πολλαπλάσιες τιμές για τις απαραίτητες εισαγωγές. Η ανάπτυξη της βιομηχανίας για τις ανάγκες του, ο εκσυγχρονισμός των υποδομών υγείας, όλα αντιμετωπίζουν ανυπέρβλητα εμπόδια.
Εδώ έρχεται να προστεθεί και η συνεχιζόμενη παραβίαση της κυριαρχίας της Κούβας από τις ΗΠΑ. Η παράνομη κατοχή της ναυτικής βάσης του Γουαντάναμο, που στεγάζει επιπλέον και το διαβόητο κολαστήριο.
Η επαναστατική κυβέρνηση της Κούβας επιμένει ότι δεν μπορεί να υπάρξει εξομάλυνση των σχέσεων όσο βρίσκεται σε ισχύ ο αποκλεισμός και κατέχεται παράνομα η ναυτική βάση του Γουαντάναμο.
Επιπλέον η Ουάσιγκτον έχει στήριξη αυξανόμενες επιθέσεις εναντίον της Βενεζουέλας και άλλων χωρών που αρνούνται να συμμορφωθούν στη γραμμή που απαιτεί η ιμπεριαλιστική άρχουσα τάξη των ΗΠΑ. Οι επιθέσεις έχουν στο στόχαστρο τους λαούς και τις κυβερνήσεις αυτών των χωρών, αλλά και την κουβανική επανάσταση.
Κεντρική υποχρέωση του κινήματος αλληλεγγύης παραμένει η καμπάνια γύρω από αυτά τα 2 δίκαια αιτήματα της Κούβας. Υποχρέωσή μας ως Σύλλογος Χοσέ Μαρτί είναι να κερδίσουμε νέους υποστηρικτές για τα αιτήματα αυτά μεταξύ των εργαζομένων, των αγροτών, της νεολαίας, της διανόησης στην Ελλάδα. Να συμβάλουμε στο να αυξηθεί η πίεση διεθνώς προς την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η Κούβα είναι κομμάτι του κόσμου και είναι υποχρεωμένη να έχει εμπορικές συναλλαγές με τον καπιταλιστικό κόσμο. Η παγκόσμια κρίση επηρρεάζει τις εξαγωγές της, καθώς η ζήτηση για τα προϊόντα της στην παγκόσμια αγορά πέφτει, όπως γίνεται με τα περισσότερα προϊόντα του λεγόμενου τρίτου κόσμου.
Ο δικός μας ρόλος είναι να συμβάλλουμε στον αγώνα για λίγο παραπάνω οξυγόνο για την κουβανική επανάσταση, καθώς αντιμετωπίζει τις προκλίσεις μιας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που βαθαίνει.
Απαιτούμε:
«Άμεση άρση του εμπάργκο!»
«Επιστροφή του Γκουαντάναμο στην Κούβα!»
Για να χτίσουμε ένα αποτελεσματικό κίνημα καλούμε να συμπράξει κάθε φορέας που συμφωνεί με τα αιτήματα αυτά.
Ένα παράδειγμα για τον εργαζόμενο λαό σε όλο τον κόσμο
Μας λένε να δεχτούμε μειώσεις μισθών, μερική και εποχιακή απασχόληση. Ότι πρέπει να δεχτούμε πλειστηριασμούς κατοικιών και αγροκτημάτων. Ότι είναι μονόδρομος να αυξάνονται οι άστεγοι, να
αυξάνεται η πείνα. Να συνηθίσουμε στους πόλεμους χωρίς τέλος που ξεσπιτώνουν εκατομύρια ανθρώπους και τους μετατρέπουν σε πρόσφυγες.
Η κουβανική επανάσταση, όρθια εδώ και 58 χρόνια, δείχνει στην ανθρωπότητα ότι ένας άλλος δρόμος είναι εφικτός, όσο δύσκολος κι αν είναι. Ο δρόμος αυτός είναι ανοιχτός και για εμάς.
Απλοί εργάτες και αγρότες είναι ικανοί να πάρουν την εξουσία, να ανατρέψουν τις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, να οργανώσουν εκ νέου την παραγωγή στην υπηρεσία των αναγκών της τεράστιας, εργαζόμενης πλειοψηφίας.
Αυτός ο δρόμος, ο βασισμένος στην ανθρώπινη αλληλεγγύη, είναι εφικτός παρά τις ακούραστες επιθέσεις των ισχυρότερων οικονομικών και στρατιωτικών δυνάμεων της γης.
Αυτή είναι η σημασία που έχουν οι σημερινές επέτειοι για εμάς.
Si se puede: Και όμως, μπορούμε!
