Εμείς οι 132 συμμετέχοντες στην Ευρωπαϊκή συνάντηση αλληλεγγύης και φιλίας από 32 χώρες και 50 οργανώσεις καλούμε τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και τους θεσμούς της ΕΕ να απαιτήσουν από την κυβέρνηση των ΗΠΑ την άμεση άρση του εγκληματικού (οικονομικού, χρηματοπιστωτικού και εμπορικού) αποκλεισμού που επιβάλλουν στον λαό της Κούβας για πάνω από μισό αιώνα.
Είναι καλοδεχούμενα τα βήματα που έκανε ο απερχόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα προκειμένου να αρχίσει ένας ανοιχτός διάλογος με την κουβανική κυβέρνηση, οδηγώντας στην επαναφορά των διπλωματικών σχέσεων και την ελάφρυνση ορισμένων περιορισμών ενάντια στη Δημοκρατία της Κούβας. Ως κομμάτι αυτής της διαδικασίας χαιρετίζουμε την απελευθέρωση και την επιστροφή των πέντε Κουβανών αντι-τρομοκρατών ηρώων Χεράρδο Ερνάντες, Ραμόν Λαμπανίνο, Φερνάαντο Γκονζάλες, Αντόνιο Γκερέρο, Ρενέ Γκονζάλες και Φερνάντο Γκονζάλες στην πατρίδα τους την Κούβα. Παρά τις αλλαγές αυτές, ο αποκλεισμός εξακολουθεί να βρίσκεται σε ισχύ και οι επιπτώσεις του αποκλεισμού εκτός της επικράτειας της Κούβας είναι αυστηρότερες από ποτέ.
Ο αποκλεισμός και η απειλή τεράστιων προστίμων από την Υπηρεσία Ελέγχου Ξένων Περιουσιακών Στοιχείων των ΗΠΑ (US Office of Foreign Asset Control) εμποδίζει τη δραστηριοποίηση εταιρειών, και ακόμα και ΜΚΟ, από κάθε χώρα στην Κούβα. Το Γκουαντάναμο εξακολουθεί να κατέχεται παράνομα και θεσμοί των ΗΠΑ εξακολουθούν να υποθάλπουν ανατρεπτικές δραστηριότητες και επιθετικές ενέργειες ενάντια στην Κούβα. Στηρίζουμε το αίτημα της Κούβας για αποζημιώσεις από τις ΗΠΑ για τις τεράστιες απώλειες που έχουν προκληθεί από τον αποκλεισμό καθώς και από τρομοκρατικές ενέργειες από τις ΗΠΑ όλα αυτά τα χρόνια.
Ανησυχούμε για την επερχόμενη διακυβέρνηση στις ΗΠΑ, σχετικά με ικανότητα και τη θέλησή της να συνεχίσει τη διαδικασία βελτίωσης των σχέσεων με την Κούβα, κάτι για το οποίο έχει εκφράσει την επιθυμία της όχι μόνο η Κούβα αλλά επίσης η πλειονότητα του λαού των ΗΠΑ καθώς και όλες οι κυβερνήσεις του κόσμου στην ετήσια ψηφοφορία της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Καλούμε την Ευρωπαϊκή Ένωση να υιοθετήσει μια στάση σεβασμού απέναντι στην Κούβα, στη βάση της ισότητας και της ισοτιμίας δικαιοσύνης και να μη συνεχίσει να συμμετέχει στην τήρηση του αποκλεισμού των ΗΠΑ, αλλά να αναλάβει χειροπιαστές δράσεις ενάντια σε αυτήν προκειμένου να καταργηθεί – πράγμα το οποίο είναι λογική συνέπεια της ψήφου των χωρών της ΕΕ ενάντια στον αποκλεισμό κάθε χρόνο στον ΟΗΕ.
Θα αγωνιστούμε εντατικά στις τοπικές κοινωνίες και στις χώρες μας για την άρση της ευρωπαϊκής πολιτικής της “κοινής θέσης” στην πράξη, και όχι μόνο στα χαρτιά, όπως έχει υποσχεθεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ως ενεργοί πολίτες της Ευρώπης επιδιώκουμε επίσης τη σύσφιξη των διμερών σχέσεων ανάμεσα στην Κούβα και σε κάθε μία από τις χώρες μας.
Επίσης καλούμε την ΕΕ να πάψει την πολιτική των δύο μέτρων και δύο σταθμών και να πιέσει για το κλείσιμο του στρατοπέδου συγκέντρωσης των ΗΠΑ στον κόλπο του Γκουαντάναμο και την επιστροφή της περιοχής αυτής στους πραγματικούς της ιδιοκτήτες – στον λαό της Κούβας. Επιπλέον καλούμε όλα τα κόμματα και τα κινήματα σε όλες τις χώρες της Ευρώπης να στηρίξουν και να υπερασπιστούν τις προοδευτικές κυβερνήσεις στη Λατινική Αμερική που έχουν έρθει στην εξουσία μέσα από τους αγώνες των λαϊκών κινημάτων. Βρίσκονται εν μέσω σκληρών αντι-ιμπεριαλιστικών αγώνων ενάντια σε νεοφιλελεύθερες και δεξιές λαϊκιστικές δυνάμεις εντός και εκτός των χωρών τους. Η Βενεζουέλα, η Βολιβία, το Εκουαδόρ και η Νικαράγουα είναι τέτοια παραδείγματα. Καταδικάζουμε τις παρεμβατικές προσπάθειες πολλών εκατομμυρίων που καταβάλουν οι ΗΠΑ με στόχο την αποσταθεροποίηση και την καθεστωτική αλλαγή.
Χαιρετίζουμε την ανάπτυξη της Λατινικής Αερικής ως Ζώνη Ειρήνης και τη διαδικασία προς μια ειρηνική διευθέτηση της σύγκρουσης στην Κολομβία, υποστηρίζοντας επίσης τις συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις ειρήνης που λαμβάνουν χώρα στην Αβάνα.
Η Κούβα δείχνει μέσα από τα κοινωνικά, περιβαλλοντολογικά και ανθρώπινα επιτέυγματά της καθώς και μέσα από τη διεθνιστική της αλληλεγγύη ότι υπάρχει μια πραγματική και καλύτερη εναλλακτική λύση. Σε ορισμένες λατινοαμερικανικές χώρες έχουν σημειωθεί σημαντικές επιτυχίες στον αγώνα ενάντια στη φτώχεια και για τη μόρφωση. Με τη συνδρομή της Κούβας, έχει καταργηθεί ο αναλφαβητισμός στη Βενεζουέλα και τη Βολιβία όπου λειτουργεί πλέον ένα σύστημα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης που συμπεριλαμβάνει τους φτωχούς. Αυτό έχει κατορθωθεί επειδή η Κούβα, μέσα από τη Λαϊκή Εξουσία και τον σοσιαλισμό της, έχει αποδείξει ότι μπορούν φτωχές χώρες να αναπτύξουν ένα κράτος πρόνοιας παρά τις εξαιρετικά δυσμενείς συνθήκες, την ίδια στιγμή που ο νεοφιλελευθερισμός επιμένει να κηρύσσει στον λαό ότι το κράτος πρόνοιας αποτελεί εμπόδιο για την ανάκαμψη από την κρίση.
Όλα αυτά δείχνουν τη δύναμη του επαναστατικού πνεύματος στην κουβανική κοινωνία. Στο επίκεντρο ήταν πάντα η καταπολέμηση της δυστυχίας και η φροντίδα να μην μένει ποτέ κανείς πίσω, αλλά να μπορούν όλοι να ζήσουν με αξιοπρέπεια, δικαιοσύνη και ανεξαρτησία. Αυτό αποτελεί έναυσμα για τα προοδευτικά κινήματα στην Ευρώπη να επιδιώξουν την ενότητα και να αντιτάξουν στις νεοφιλελεύθερες συνταγές της μείωσης των μισθών και των κοινωνικών παροχών κοινωνικά δίκαιες οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές. Η Κούβα μας δείχνει ότι μια τέτοια πολιτική πρέπει να είναι διεθνιστική, ότι οι παράλογοι και καταστροφικοί τρόποι ζωής και ο ατελείωτος καταναλωτισμός πρέπει να αλλάξουν και ότι η ποιότητα ζωής συνίσταται στη γνώση και τον πολιτισμό.
Υιοθετήθηκε από την 17η Ευρωπαϊκή Συνάντηση Αλληλεγγύης με την Κούβα
Στοκχόλμη, Σουηδία, 20 Νοέμβρη 2016
